สงัดผู้สงัดคน หมายถึง ก. เงียบเชียบเพราะไม่มีผู้คนผ่านไปมา.
ก. ไม่มีลมพัด.
[สะหฺง่า] ว. มีลักษณะผึ่งผายเป็นที่น่ายำเกรงหรือน่านิยมยกย่องเช่น ผู้นำจะต้องมีบุคลิกลักษณะสง่า, เป็นที่น่าเกรงขาม เช่นเสือโคร่งมีท่าทางสง่า.
ว. มีท่าทางภูมิฐานแลดูงาม.
ว. มีท่าทางองอาจผึ่งผาย.
ว. มีท่าทางภูมิฐานผิวพรรณมีน้ำมีนวล.
(แบบ) ว. โกง, ล่อลวง; โอ้อวด. (ป.).
(แบบ) น. ชัฏ, ดง, ที่รก, ที่ทึบ. (ป. สณฺฑ; ส. ษณฺฑ).